|
Армянский словарьԱ Բ Գ Դ Ե Զ Է Ը Թ Ժ Ի Լ Խ Ծ Կ Հ Ձ Ղ Ճ Մ Յ Ն Շ Ո Չ Պ Ջ Ռ Ս Վ Տ Ր Ց ՈՒ Փ Ք Օ Ֆ ՍԱՐՍԱՐՍԱՐ 1. գ. Гора. 2. գ. Кочёвка, летник (обл.), яйла. 3. գ. (փխբ.) Дикая необжитая местность. 4. ա. Гористый, горный. ◊ Սարե սար, տե՛ս Սարեսար։ Սարեր դողացնել — сеять ужас. Սարեր ընկնել — бродить. Սարեր շուռ տալ — гору (горы) своротить (или сдвинуть). Սարը քաշվել — удаляться, удалиться в горы. Սարի արջ — мужлан, медведь. Սարի արջ դառնալ — стать, становиться дикарём, мужланом. Սարի նման, Սարի պես — великан, богатырь, (косая) сажень в плечах. Սարի նման՝ սարի պես, մեջքին կանգնել — стать (стоять) горой (за кого-либо). Սարից եկած — грубый, неотёсанный. Սար ու ձոր առաջին դողալ — сеять ужас. Սար ու ձոր բռնել — покрывать, покрыть всю землю. Սար ու ձոր գլխին սևանալ — несчастье свалилось на голову (кого-л.). Իրեն սար ու ձոր գցել — 1) տե՛ս Սարեր ընկնել, 2) говорить вокруг да около. Սար ու ձոր դողացնել — наводить, сеять ужас. Սար ու ձոր ընկնել։ Սարերն ընկնել — тянуть, разводить канитель. Նրանց միջև սար ու ձոր կա — между ними пропасть, разные как небо и земля; нёбо и земля. Սար ու ձոր չափել չափչփել, Սար ու ձոր ոտքի տակ տալ — бродить по долам, по горам, սար ու ձոր՝ տերտերի փոր поповского брюха не набьёшь. Սար ու ձոր ընկնել, տե՛ս Սարեր ընկնել։ Յոթը սարի հետև, Յոթը սարից այն կողմ — за тридевять земель. Սարը սարին չի հանդիպի, մարդը մարդուն կհանդիպի — гора с горой не сходится, а человек с человеком сходится. |
 |
|
||||||