|
Армянский словарьԱ Բ Գ Դ Ե Զ Է Ը Թ Ժ Ի Լ Խ Ծ Կ Հ Ձ Ղ Ճ Մ Յ Ն Շ Ո Չ Պ Ջ Ռ Ս Վ Տ Ր Ց ՈՒ Փ Ք Օ Ֆ ԱՏԱՄԱՏԱՄԱՏԱՄ , ի 1. Зуб (чубы) 2. Зуб (зубья), зубец (зубцы). 3. Заострённые части крепостной стены. ◊ Ատամ ատամի տալ, — терпеть, выдерживать, крепиться. Ատամ ատամի տալով ապրել — жить кое-как, перебиваться с хлеба на квас. Ատամը չի բռնում՝ կտրում — не по зубам (кому). Ատամը քաշել — удалить, вырвать зуб. Ատամ է հանում — прорезываются зубы (у кого). Ատամի բանը չէ — не по зубам (кому). Ատամին տալ — раскусить (кого). Ատամի տակ մի բան կա — что-то у него на уме, что-то он задумал. Ատամներն առնվել — набить оскомину. Ատամները թափել (քաշել, հանել) — выбить зубы (кому). Ատամները իրար են զարկվում — зуб на зуб не попадает. Ատամները իրար տալ — лязгать зубами. Ատամները կրճտել՝ կրճտացնել — скрежетать зубами. Ատամները համրել — раскусить кого-либо. Ատամները սեղմել — стиснуть зубы. Ատամները սրել — точить зубы (на кого). Ատամները փորը ածել՝ թափել — выбить зубы (кому). Ատամները քաշել — выбить дурь из (чьей) головы, образумить. Ատամների արանքից — сквозь зубы. Ատամներով պաշտպանել — защищать зубами. Ատամ ունենալ (մեկի դեմ) — иметь зуб (на кого, против кого). Ակն ընդ ական, ատամն ընդ ատաման — око за око, зуб за зуб. Լեզուն ատամների տակ պահել — держать язык за зубами. Մինչև ատամները զինվել — вооружиться до зубов. Իմաստության ատամները, Շան ատամ ունենալ, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։ |
 |
|
||||||