|
Армянский словарьԱ Բ Գ Դ Ե Զ Է Ը Թ Ժ Ի Լ Խ Ծ Կ Հ Ձ Ղ Ճ Մ Յ Ն Շ Ո Չ Պ Ջ Ռ Ս Վ Տ Ր Ց ՈՒ Փ Ք Օ Ֆ ԼԵԶՈՒԼԵԶՈՒԼԵԶՈՒ , զվի Язык. ◊ Լեզու արձակել — развязать язык. Լեզու գտնել — найти общий язык. Լեզու դարձնել — пререкаться, возражать. Լեզու դնել բերանը — подучить, подстрекать. Լեզու թաթախել՝ թրջել, մեկի հետ, — вступить в разговор, (с кем.). Լեզու թափել — пустить в ход всё своё красноречие. Լեզու հանել՝ ցույց տալ — 1) показать язык, 2) пререкаться. Լեզու ունենալ — 1) иметь право говорить, 2) уметь хорошо говорить. Լեզվի տակ ասեղ չկա — язык без костей. Լեզվի տակ բան լինել — порываться что-то сказать, намекать на что-то. Լեզվի ծայրին թույն լինել, տե՛ս Լեզվից թույն կաթել։ Լեզվի ծայրին (ծերին) լինել — вертеться на языке, на кончике языка. Լեզվի կապերը բացվել են — язык развязался. Լեզվին զոռ տալ — давать волю языку. Լեզվին տալ — 1) попробовать на язык, 2) տե՛ս Լեզվին զոռ տալ։ Լեզվին փականք դնել — зажимать рот (кому). Լեզվից թույն կաթել — что ни слово-яд. Լեզուդ չորանա — типун тебе на язык. Լեզուդ չորանա՝ պապանձվի — чтоб отсох твой язык. Լեզու առնել — 1) обрести дар слова, 2) осмелиться заговорить, дерзнуть заговорить. Լեզուն բանալ — развязать язык. Լեզուն բացվել — 1) начать говорить, 2) развязаться (о языке). Լեզուն բերանի մեջ չի դառնում — языком не ворочает (о мямле). Լեզուն բռնվել, տե՛ս Լեզուն կապվել։ Լեզուն բունը դնել — 1) держать язык за зубами, 2) зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն երկար — длинный язык. Լեզուն երկարել է — язык стал длинным. Լեզուն իրեն պահել — держать язык за зубами. Լեզուն իրեն պահել՝ քաշել — придержать язык. Լեզուն կապ՝ փաթ ընկավ, Լեզուն կապվել — потерять дар речи, отняться (о языке). Լեզուն կապել — зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն կարն է — вынужден молчать. Լեզուն կարճ պահել — держать язык за зубами. Լեզուն կծել — внезапно вспомнить или сообразить что-то. Լեզուն կպչել, տե՛ս Լեզուն կապվել։ Լեզուն կտրել — вырвать язык (кому). Լեզուն հանած — высунув язык, запыхавшись. Լեզուն մարդուն Բաղդադ կհասցնի — язык до Киева (букв. до Багдада) доведёт. Լեզուն մեղր, սիրտը թույն (առած) — на языке мёд, а в сердце лёд. Լեզուն մի գազ հանել — давать волю языку. Լեզուն փոխել — говорить другим языком. Լեզուն փորը ընկնել — проглотить язык. Լեզուն քոր է զալիս — язык чешется (у кого). Լեզուս չորանա՝ պապանձվի — отсохни мой язык. Աշխարհը շինողը և քանդողը՝ լեզուն է (առած) — язык созидает, язык сокрушает. Թրի կտրածը կլավանա՝ լեզվի կծածը չի լավանա (առած) — бойся не ножа, а языка. Իմ լեզուն իմ թշնամին է — язык мой-враг мой. Ինչ որ լեզուդ կտրի ուզի՝ ասի — что душе угодно. Իր լեզուն ունենալ — иметь свой стиль, иметь свой почерк. Մայրենի լեզու — родной язык. Չար լեզու — злой язык. Օձի լեզու — коварный, змеиный язык. Լեզուն ոսկոր չունի — язык без костей. |
 |
|
||||||