|
Армянский словарьԱ Բ Գ Դ Ե Զ Է Ը Թ Ժ Ի Լ Խ Ծ Կ Հ Ձ Ղ Ճ Մ Յ Ն Շ Ո Չ Պ Ջ Ռ Ս Վ Տ Ր Ց ՈՒ Փ Ք Օ Ֆ ԵՐԿԻՆՔԵՐԿԻՆՔԵՐԿԻՆՔ , կնքի 1. Небо, небосвод. 2. Небо, небеса, место, где по религиозным представлениям обитают бог, ангелы, святые и т. д. 3. Небесная сфера, якобы состоявшая из семи слоев, небес. 4. (փխբ.) Бог. ◊ Երկինք բարձրացնել՝ հանել հասցնել — возносить, превозносить, поднимать и т. п. до небес. Երկինքը գլխիս մթնեց՝ փույլ եկավ — (как) гром среди ясного неба. Երկինքը կապվել է — бездождие, засушливая погода. Երկինքը վկա — клянусь небом (богом). Երկինքն ու երկիրը իրար են խառնվել — 1) обрушилась стихия, 2) всё смешалось (ср. небо обрушилось (упало) на землю, небо смешалось с землёй) Երկնքից աստղեր չի վեր բերում — звёзд с неба не хватает. Երկնքից իջնել — сойти с небес, с неба. Երկնքից կրակ է թափվում — страшно жарко. Երկնքից կրակ թափվի դրանց գլխին — да постигнет их кара небесная. Յոթերորդ երկնքում — на седьмом небе. Երկինքը վկա — да видит бог. |
 |
|
||||||